مقدمهای بر زبان SQL
SQL، که مخفف Structured Query Language است، یک زبان استاندارد برای مدیریت و دستکاری پایگاههای داده رابطهای است. به زبان ساده، SQL به ما اجازه میدهد دادهها را در پایگاههای داده هایمان جستجو، بازیابی و تغییر دهیم.
این زبان با دستورات مختلفی کار میکند که هر کدام وظیفهی خاصی را انجام میدهند. برای مثال، دستورات SELECT و INSERT از پرکاربردترینها هستند که به ترتیب برای بازیابی اطلاعات و اضافه کردن دادههای جدید به کار میروند.
ساختار دستورات SQL
درک ساختار دستورات SQL به شما کمک میکند تا از قابلیتهای آن به بهترین شکل استفاده کنید. مهم است که بدانید SQL زبانی است که به صورت خط به خط خوانده و اجرا میشود و ترتیب دستورات از اهمیت بالایی برخوردار است.
برای اجرای صحیح دستورات، باید از قواعد نگارشی و مفهوم دستوراتی که مینویسید آگاه باشید. برای مثال SELECT FROM و WHERE اغلب به همراه یکدیگر استفاده میشوند تا اطلاعات خاصی را از جداول بر اساس شرایط مشخص نمایش دهند.
مثالهایی عملی از دستورات SQL
-- بازیابی همهی رکوردها از جدول کاربران
SELECT * FROM users;
-- اضافه کردن یک کاربر جدید به جدول کاربران
INSERT INTO users (name, email) VALUES ('Ali', '[email protected]');
-- به روز رسانی اطلاعات کاربر
UPDATE users SET email = '[email protected]' WHERE id = 1;
-- حذف یک کاربر از جدول کاربران
DELETE FROM users WHERE id = 2;
توضیح دستورات SQL
SELECT *
: تمام ستونها و رکوردها را از جدول دریافت میکند.
FROM users
: به SQL میگوید که از کدام جدول اطلاعات را بازیابی کند.
INSERT INTO users
: رکورد جدیدی را به جدول اضافه میکند.
(name, email)
: مشخص میکند که ستونهای name و email قرار است مقداردهی شوند.
VALUES('Ali', '[email protected]')
: مقادیر واقعی که به ستونهای مذکور اختصاص مییابند.
UPDATE users
: مشخص میکند که میخواهید رکوردهای موجود را بهروزرسانی کنید.
SET email = '[email protected]'
: مقدار جدیدی را برای ستون email تعیین میکند.
WHERE id = 1
: این شرط تعیین میکند که فقط رکوردی که id آن برابر 1 است، تغییر کند.
DELETE FROM users
: یک رکورد از جدول حذف میکند.
WHERE id = 2
: تعیین میکند که کدام رکورد باید حذف شود. در اینجا رکورد با id برابر 2.