آشنایی با ماژول‌های پایتون

ماژول‌ها یکی از ویژگی‌های قدرتمند زبان برنامه‌نویسی پایتون هستند که توسعه و سازمان‌دهی بهتری به کدها می‌دهند. فرض کنید که شما یک کتابخانه از کدها دارید که می‌خواهید در برنامه‌های مختلف استفاده کنید؛ ماژول بهترین راه حل برای شماست. با استفاده از ماژول‌ها می‌توانیم کدهایمان را به قسمت‌های کوچکتری تقسیم کنیم و از تکرار کدها جلوگیری کنیم.

هر فایل پایتون که پسوند .py دارد، خود می‌تواند یک ماژول باشد و به صورت متحد در پروژه‌های مختلف استفاده شود. مثلاً، شما ممکن است بخواهید کدی برای عملیات ریاضی بنویسید که در چندین برنامه متفاوت مورد استفاده قرار گیرد؛ با ایجاد یک ماژول از این کد، می‌توانید هر زمان که لازم شد، آن را وارد کنید.

ماژول‌ها پیش‌فرض‌ها و همچنین ماژول‌های ایجاد شده توسط کاربران را شامل می‌شوند. کتابخانه استاندارد پایتون با ماژول‌های متنوعی ارائه می‌شود که در بسیاری از سناریوها مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، ماژول‌های math برای محاسبات ریاضی و datetime برای کار با تاریخ و زمان، از معمول‌ترین ماژول‌های پیش‌فرض هستند.

در پایتون، وارد کردن یک ماژول به سادگی استفاده از کلمه‌کلیدی import به‌همراه نام ماژول است. شما می‌توانید یک ماژول کامل، یا فقط بخش‌های خاصی از یک ماژول را وارد کنید. علاوه بر این، می‌توانید از ماژول‌های قابل بارگذاری توسط کاربر نیز بهره ببرید، که انعطاف‌پذیری بیشتری به برنامه‌نویسان می‌دهد.

در زیر مثالی از نحوه ایجاد یک ماژول ساده در پایتون و استفاده از آن آمده است:

# ایجاد فایل my_module.py

def add(x, y):
    return x + y

def subtract(x, y):
    return x - y

# استفاده از ماژول در فایل دیگر
import my_module as mm

result_addition = mm.add(10, 5)
result_subtraction = mm.subtract(10, 5)
print("Addition:", result_addition)
print("Subtraction:", result_subtraction)

در کد بالا، ابتدا یک فایل با نام my_module.py ایجاد کردیم که شامل دو تابع add و subtract است.
سپس در فایل دیگری، ماژول my_module را وارد کردیم و به آن نام مستعار mm دادیم تا در استفاده از آن راحت‌تر باشیم.
با استفاده از mm.add(10, 5) و mm.subtract(10, 5) عملیات جمع و تفریق انجام شد و نتایج آن چاپ شدند.