وقتی با وب‌سایت‌های مختلف و پروتکل HTTP سروکار دارید، مفهومی که ممکن است با آن مواجه شوید، تگ‌های زبان (Language Tags) در RFC 9110 است. در جلسات بارگذاری و ارتباطات وب، این تگ‌ها نقشی حیاتی در تعیین زبان محتوای وب ایفا می‌کنند. اما تگ زبان دقیقا چیست و چرا اهمیت دارد؟
تگ‌های زبان از نوعی استاندارد پیروی می‌کنند که به مرورگرها و سرویس گیرندگان اینترنتی امکان می‌دهد زبان محتوایی که درخواستی برای آن ارسال شده، شناسایی کنند. این امر به خصوص برای سایت‌هایی با محتوای چند زبانه بسیار مفید است، چرا که به ارائه خدمات بهتر به کاربران بر اساس زبانی که ترجیح میدهند، کمک می‌کند.
دستورالعمل‌های RFC 9110 به صورت جزئی‌تری به مقوله تگ‌های زبان پرداخته است. این استانداردها شامل فرمت‌های متعددی برای ساختاربندی تگ‌های زبان می‌باشد که به سرویس دهنده‌ها و گیرندگان یک وب‌سایت اجازه می‌دهد زبان مناسب برای محتوا را تعیین کنند. در این میان، تگ‌های زبان دارای ساختار مشخصی هستند، اغلب به شکل یک کد زبانی ساده مانند "en" (برای انگلیسی) یا "fr" (برای فرانسوی).
استفاده از تگ‌های زبان در HTTP به شما این امکان را می‌دهد که تجربه کاربری بهتری را ارائه دهید. با این کار، نه تنها می‌توانید محتوای مناسب‌تری را به کاربران نمایش دهید، بلکه مشکل نمایش محتوای غلط یا نامناسب را برطرف کرده و همچنین جنبه‌های سئو وب‌سایت شما بهبود می‌دهد.
این تگ‌ها به توسعه‌دهندگان وب نیز این امکان را می‌دهد که با تعاملات پیچیده‌تری مانند انتخاب زبان مناسب استفاده‌کننده و ارائه محتوای متناسب با مکان جغرافیایی کاربران سروکار داشته باشند.
{ "language-range": "es-ES" }
"{ "language-range": "es-ES" }" به معنای اعلام علاقه به دریافت محتوای سایت به زبان اسپانیایی و اسپانیای اروپایی است.
"language-range" معرف پارامتری است که گستره زبانی را تعریف می‌کند، در اینجا زبان اسپانیایی و مکان اسپانیا.
"es-ES" کدی است که نشان‌دهنده زبان اسپانیایی و مکان اسپانیاست.