همه‌چیز درباره `let` در جاوااسکریپت

جاوااسکریپت یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی پرکاربرد در جهان است که در توسعه وب و حتی اپلیکیشن‌های موبایل اهمیت زیادی دارد. یکی از مفاهیم مهم در جاوااسکریپت استفاده از متغیرها است و تا مدت‌ها، کلمه‌کلیدی `var` برای تعریف متغیرها استفاده می‌شد. اما با معرفی ECMAScript 6، کلمه‌کلیدی `let` به صحنه آمد که قابلیت‌های جذابی مانند محدوده بلوکی (block scope) فراهم می‌کند.

از جمله تفاوت‌های `let` با `var` می‌توان به این اشاره کرد که متغیرهای تعریف‌شده با `let` تنها در محدوده‌ای که در آن تعریف شده‌اند قابل دسترسی هستند. به عبارتی دیگر، خارج از این بلوک، این متغیرها ناشناخته‌اند و همین موضوع یکی از دلایل اصلی استفاده از `let` برای جلوگیری از خطاهای مربوط به دامنه متغیرهاست.

با `let`، دیگر نگران تداخل متغیرها یا مشکلات ناشی از هوستینگ نخواهید بود، چرا که به خوبی می‌توانید دامنه دسترسی به متغیرها را کنترل کنید. این ویژگی به خصوص در پروژه‌های بزرگ و تیمی بسیار اهمیت دارد، زیرا کد قابل خواناتر و پایدارتر می‌شود.

از دیگر مزایای `let` می‌توان به تطابق بهتر با سیستم‌های مدرن اشاره کرد. یعنی با استفاده از ویژگی‌های جدیدی که توسط ECMAScript 6 معرفی شده است، کد شما نه تنها کارآمدتر، بلکه امن‌تر نیز خواهد بود. در نتیجه `let` به نوعی استاندارد جدید در تعریف متغیرها تبدیل شده است و توصیه می‌شود از آن به جای `var` استفاده کنید.

بیایید نگاهی به کد مربوط به استفاده از `let` و مقایسه آن با `var` بیندازیم:

<script>
    // استفاده از var
    var name = "Ali";
    if (true) {
        var name = "Reza";
        console.log(name); // خروجی: Reza
    }
    console.log(name); // خروجی: Reza

    // استفاده از let
    let age = 30;
    if (true) {
        let age = 25;
        console.log(age); // خروجی: 25
    }
    console.log(age); // خروجی: 30
</script>

توضیح خط به خط کد