پروتکل HTTP/1.1 یکی از پرکاربردترین پروتکل‌های وب است که برای انتقال اطلاعات در شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. یکی از مفاهیم مهم در این پروتکل، ساختار و نحوه بازسازی URI هدف می‌باشد. URI یا همان آدرس منبع وب یکی از بخش‌های اساسی درخواست HTTP است که کلاینت‌ها از طریق آن منابع مورد نظر خود را از سرورها درخواست می‌کنند.
در نسخه‌های قبلی پروتکل HTTP، URI هدف به صورت کامل در هر درخواست HTTP ارسال می‌شد. اما در نسخه 1.1 تغییراتی برای بهینه‌سازی فرآیند انتقال اطلاعات و کاهش حجم داده‌ها اعمال شده است. این تغییرات شامل کاهش نیاز به ارسال کامل URI در هر درخواست و استفاده از مکانیزم‌ها و هدرهای بهینه‌سازی شده می‌باشد.
در HTTP/1.1، URI هدف به قسمتی از درخواست HTTP و معمولا در خط اول درخواست تبدیل می‌شود که شامل روش (Method)، URI نسبی و نسخه پروتکل است. این اطلاعات در کنار هم به سرور این امکان را می‌دهد تا URI کامل هدف را بازسازی کرده و منبع مورد نظر را پیدا کند. برای بازسازی URI، سرور از اطلاعات موجود در خط درخواست و همچنین هدرهایی مانند "Host" استفاده می‌کند.
یکی از مزایای مهم این رویکرد، کاهش بارگذاری داده‌های ارسال شده در هر درخواست است. از سوی دیگر، قابلیت استفاده مجدد از اتصالات در HTTP/1.1 یکی از نقاط قوت آن است که بهینه‌سازی فرآیند بارگذاری و انتقال داده‌ها را ممکن می‌سازد. به همین دلیل، شناخت نحوه بازسازی URI هدف می‌تواند به توسعه‌دهندگان و مدیران وب در بهبود عملکرد و امنیت وب‌سایت‌ها کمک کند.
به طور کلی، بازسازی URI هدف در HTTP/1.1 نقش حیاتی در امنیت و کارایی درخواست‌های HTTP دارد. عدم درک درست این فرآیند ممکن است باعث ایجاد اشتباهات یا نقاط ضعف امنیتی در پیاده‌سازی‌های وب شود.
در ادامه، یک مثال ساده از نحوه بازسازی URI هدف با کد HTML ارائه خواهد شد.
GET /images/logo.png HTTP/1.1
Host: www.example.com
ابتدا روش درخواست یا GET اعلام می‌شود که نوع درخواست را مشخص می‌کند.
سپس URI نسبی /images/logo.png مشخص می‌کند که مسیر منبع در وب‌سرور است.
نسخه پروتکل HTTP/1.1 اعلام می‌شود که سرور را از نسخه پروتکل هنگام پردازش درخواست مطلع می‌سازد.
هدر Host که اسم دامنه سرور یا آدرس IP مقصد www.example.com را نشان می‌دهد.
سرور با استفاده از اطلاعات فوق، URI کامل را بازسازی کرده و منبع مورد نظر را برای کلاینت ارسال می‌کند.