وقتی درباره پروتکل HTTP صحبت می‌کنیم، اهمیتی ویژه از مفاهیمی مانند درخواست‌ها(Requests) و پاسخ‌ها(Responses) پیدا می‌کنیم. در این راستا، یکی از عناصری که ممکن است با آن برخورد کنیم، هدر Allow است. این هدر به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چه روش‌هایی (Methods) از سوی سرور پشتیبانی می‌شود تا بتوانیم تعامل موثرتر و مناسب‌تری با سرور داشته باشیم.
تصور کنید که قرار است با سروری کار کنید و می‌خواهید بدانید که چه نوع عملیات‌هایی یا همان Methodهایی توسط آن سرور پشتیبانی می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است نیاز باشد که بدانید آیا امکان ارسال اطلاعات به سرور با POST وجود دارد یا نه، یا اگر بتوانیم منابعی را از آن حذف کنیم توسط DELETE. یکی از راه‌های یافتن این اطلاعات، استفاده از هدر Allow است که اطلاعات کلی را درباره قابلیت‌های سرور به ما می‌دهد.
این هدر معمولا در پاسخ به درخواست OPTIONS به دست می‌آید. وقتی درخواست OPTIONS را به سرور ارسال می‌کنیم، سرور با پاسخ دادن به ما می‌گوید که چه نوع عملیاتی (مانند GET, POST, PUT, DELETE) پشتیبانی می‌شود.
درک این موضوع که چه عملیاتی توسط سرور پشتیبانی می‌شود، از اهمیت بالایی برخوردار است; زیرا به ما اجازه می‌دهد تا طراحی اپلیکیشن خود را به نحوی انجام دهیم که با امکانات سرور همخوانی داشته باشد و از بروز خطاهای احتمالی جلوگیری شود.
به کار بردن هدر Allow در پاسخ‌های اچ‌تی‌تی‌پی (HTTP) یک ابزار فوق‌العاده مهم برای اطلاعاتی است که ما به عنوان دولوپر (Developers) نیاز داریم. این هدر به ما کمک می‌کند تا مسیر درست را در طراحی و معماری نرم‌افزار خود انتخاب کنیم.
OPTIONS /resource HTTP/1.1
Host: www.example.com
HTTP/1.1 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD
Line by Line Explanation
OPTIONS /resource HTTP/1.1: درخواست OPTIONS به سرور برای آدرس /resource ارسال می‌شود تا اطلاعاتی درباره روش‌های مجاز به دست آوریم.
Host: www.example.com: مشخص کردن نام دامنه یا میزبان برای سرور مربوطه.
بعد از ارسال درخواست:
HTTP/1.1 200 OK: نشان می‌دهد که درخواست با موفقیت پردازش شده است.
Allow: GET, POST, HEAD: سرور در پاسخ می‌گوید که روش‌های GET, POST و HEAD برای این منبع پشتیبانی می‌شوند.