مروری بر کاشینگ HTTP
کاشینگ HTTP یکی از مکانیزم‌های مهم برای بهبود عملکرد وب سایت‌ها و برنامه‌های تحت وب است. این مکانیزم به ذخیره‌سازی موقت پاسخ‌های HTTP کمک می‌کند تا در درخواست‌های بعدی نیازی به ارسال آن‌ها از سرور نباشد. این کار باعث کاهش زمان بارگذاری صفحات و کاهش استفاده از منابع سرور می‌شود.چیستی RFC 9111
RFC 9111 یکی از سندهای مهمی است که به تعریف استانداردهای کاشینگ HTTP می‌پردازد. این RFC به ارائه راهنمایی‌های دقیق درباره نحوه کار با کاشینگ در پروتکل HTTP می‌پردازد و شامل توضیحاتی درباره نام‌گذاری و ثبت فیلدهای مربوط به کاشینگ می‌شود.اهمیت ثبت نام فیلدها
ثبت نام فیلدها در کاشینگ HTTP از اهمیت خاصی برخوردار است. این فیلدها نقش کلیدی در تشخیص چگونگی و زمان ذخیره‌سازی محتوا توسط کاشینگ پروکسی‌ها و مرورگرها دارند. به عبارت دیگر، با ثبت درست این فیلدها می‌توان مدیریت بهینه و موثری بر روی محتوای کش‌شده داشت.نحوه ثبت نام فیلدها در RFC 9111
استاندارد RFC 9111 روش‌های خاصی را برای ثبت این فیلدها معرفی می‌کند. این روش‌ها به توسعه‌دهندگان و مدیران شبکه کمک می‌کنند تا فیلدها را به صورت استاندارد و قابل فهم برای هر دو طرف کلاینت و سرور تعریف کنند.مثال‌های کاربردی از ثبت فیلدها
حال، برای درک بهتر، کد مثالی از نحوه ثبت فیلدها در فایل‌های متنی مرتبط با HTTP را ارائه می‌دهیم:
Cache-Control: max-age=3600
ETag: "3f80f-1b6-3e1cb03b"
Vary: *
توضیح خط به خط کد
Cache-Control: max-age=3600 این خط تعیین می‌کند که پاسخ HTTP تا 3600 ثانیه (یا یک ساعت) در کش ذخیره شود.
ETag: "3f80f-1b6-3e1cb03b" این خط یک تگ E برای شناسایی منحصر به فرد یک نسخه خاص از منبع فراهم می‌کند.
Vary: * این خط نشان می‌دهد که تمامی هدرهای درخواست می‌توانند روی پاسخ اثر بگذارند، و بنابراین کش براساس همه آن‌ها تغییر خواهد کرد.