تکنولوژی‌های وب همیشه در حال تکامل و رشد هستند و HTML به عنوان یکی از پایه‌گذارهای اصلی وب، از ابزارهای مختلفی برای ایجاد محتوای پویا و تعاملی استفاده می‌کند. یکی از این ابزارها، استفاده از عناصر جاسازی شده (embed elements) است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا محتواهای مختلف چندرسانه‌ای و اسکریپت‌های خارجی را به صفحه‌وب اضافه کنند.
به طور کلی، عناصر جاسازی شده برای افزودن محتوایی که به صورت مستقیم با HTML نوشته نمی‌شود، مانند ویدئوها، موسیقی و محتوای تعاملی دیگر، بسیار قدرتمند و کاربردی هستند. توسعه‌دهندگان می‌توانند از این عناصر به عنوان راه حلی ساده و موثر برای نمایش محتواهایی که نیاز به منابع خارجی دارند استفاده کنند.
یکی از مشهورترین این عناصر، تگ <iframe> است که برای جاسازی صفحات وب دیگر درون یک صفحه‌وب استفاده می‌شود. این تگ بسیار محبوب است و کاربردهای فراوانی دارد، از جمله نمایش نقشه‌های گوگل، ویدئوهای یوتیوب، یا بخش‌هایی از سایت‌های دیگر به صورت مستقیم در سایت شما.
علاوه بر iframe، عناصر دیگری مانند <embed>، <object> و <audio> و <video> نیز امکانات فراوانی برای پخش فایل‌های رسانه‌ای فراهم می‌کنند. این ابزارها باعث می‌شوند تا تجربه کاربری به مراتب غنی‌تر و جذاب‌تر شود و کاربران بتوانند محتوای چندرسانه‌ای را به راحتی تجربه کنند.
در این مثال‌ها، نگاهی به چگونگی استفاده از این عناصر و نحوه کارکرد آنها خواهیم داشت تا بتوانید در پروژه‌های خود از آنها بهره‌برداری کنید.
مثال از استفاده از iframe
<iframe src="https://www.youtube.com/embed/xyz123" width="560" height="315"></iframe><iframe> تگ اصلی برای جاسازی یک صفحه درون برنامه است.
src مشخص می‌کند که کدام URL باید درون iframe نمایش داده شود.
width و height اندازه iframe در صفحه مشخص می‌کند.
مثال از استفاده از video
<video width="320" height="240" controls>
<source src="movie.mp4" type="video/mp4">
مرورگر شما از این ویدیو پشتیبانی نمی‌کند.
</video><video> تگی برای پخش ویدیو است.
width و height ابعاد ویدیو را مشخص می‌کند.
controls به کاربر امکان کنترل پخش ویدیو (پخش، توقف، ...) را می‌دهد.
<source> تعیین می‌کند که فرمت ویدیو چیست و کجا قرار دارد.