پهنای بیش از حد صفحه وب و چگونگی مدیریت آن

حتماً شده که بعضی وقت‌ها با طراحی صفحات وبی که خیلی بزرگن و عملاً خارج از صفحه نمایش قرار می‌گیرن برخورد کنید. این موضوع می‌تونه خیلی اذیت‌کننده باشه چون تجربه کاربری رو به شدت تحت تاثیر قرار می‌ده. در اینجا می‌خوایم چند تا روش رایج و قابل اجرا براتون توضیح بدیم که می‌تونه به حل این مشکل کمک کنه.

اولین کاری که باید بکنید اینه که دلیل اصلی این مشکل رو پیدا کنید. معمولاً این مشکل به خاطر استفاده از المنت‌هایی با طول یا عرض ثابت یا استفاده بیش از حد از مارجین و پدینگ در طراحی رخ می‌ده. یکی از بخش‌های مهم توسعه وب، واکنش‌پذیری و تنظیمات مربوط به اندازه‌هاست که باید بهش توجه کرد تا همه کاربران در هر اندازه صفحه نمایشی بتونن بدون مشکل صفحات رو مشاهده کنن.

یکی دیگه از راه‌های رایج برای حل این مشکل استفاده از CSS Flexbox و Grid هست. این دو تکنیک اجازه می‌دن که عناصر مختلف صفحه به صورت خودکار در قالب‌های مشخصی قرار بگیرند بدون اینکه نیازی باشه که سایز اونها به صورت دستی تنظیم بشه.

همچنین باید به واحدهای نسبی مثل % و vw به جای واحدهای ثابت مثل px توجه کرد. استفاده از واحدهای نسبی مثل % برای تعیین ابعاد می‌تونه کمک کنه که طراحی شما بیش از حد بزرگ نشه و همیشه داخل صفحه بماند. این موضوع مخصوصاً توی صفحات موبایل مهم هست چون اکثراً عرض صفحات وب توی دستگاه‌های موبایل محدود هست.

یه نکته مهم دیگه اینه که به محتوای مستقل از اندازه هم توجه کنید. یعنی محتوایی تهیه کنید که نیازمند به مقدار زیادی برای فضای جدا شده و خالی نباشه. این می‌تونه هم از لحاظ کارایی و هم از لحاظ ظاهری به تجربه کاربری بهتر کمک کنه.

حالا بیایید یه مثال کوچک داشته باشیم از اینکه چگونه می‌تونیم با استفاده از CSS Flexbox یک صفحه واکنش‌پذیر بسازیم.

<style>
  .container {
    display: flex;
    flex-wrap: wrap;
    width: 100%;
  }

  .item {
    flex: 1 1 100px;
    margin: 5px;
    background-color: #f9f9f9;
  }
</style>

<div class="container">
  <div class="item">Item 1</div>
  <div class="item">Item 2</div>
  <div class="item">Item 3</div>
</div>

<style>: با این تگ، شیوه‌نامه‌های CSS برای استایل‌دهی تعریف می‌شه.

.container: عنصری که CSS Flexbox رو به کار می‌بره و از اون می‌خوایم که بچه‌های خودش رو واکنش‌پذیر نمایش بده.

display: flex;: مشخص می‌کنه که این عنصر به صورت flex display داشته باشه.

flex-wrap: wrap;: اجازه می‌ده که آیتم‌ها به صورت خودکار شکسته شده و در خطوط جدید قرار بگیرند در صورت نیاز.

flex: 1 1 100px;: این تنظیمات برای هر آیتم مشخص می‌کنه که اونها چطور فضا بگیرن: از ضریب اول که رشد فضای اضافی رو کنترل می‌کنه تا ضریب دوم که فشرده‌سازی رو مدیریت و نهایتاً مقدار پایه‌ای که می‌خوایم آیتم حداقل از اون ظاهر بشه.