معرفی Docker Secrets
دکر (Docker) یکی از ابزارهای قدرتمند در دنیای توسعه نرمافزار و دیپلویمنت است. یکی از قابلیتهای بسیار کاربردی آن، مدیریت مخفیکاری (Secrets Management) میباشد. این ویژگی به ما کمک میکند تا اطلاعات حساس مثل رمزهای عبور، کلیدهای API و اطلاعات مشابه را به صورت امن در کانتینرهایمان نگهداری کنیم. به عنوان مثال، وقتی شما در حال کار بر روی یک اپلیکیشن هستید و نیاز به دسترسی به یک پایگاه داده دارید، میتوانید اطلاعات اتصال به پایگاه دادهتان را به صورت یک secret به دکر معرفی کنید تا از افشای این اطلاعات جلوگیری شود.
استفاده از docker secret inspect
به شما این امکان را میدهد که اطلاعات یک secret خاص را بررسی کنید. با این دستور میتوانید جزئیاتی مانند ID، نام و دادههای مربوط به secret اصلی را مشاهده کنید. این کار برای مدیریت بهتر و پیگیری اطلاعات حساس بسیار مفید است. به راحتی با این دستور میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که secrets به درستی ساخته شدهاند و اطلاعاتمان در ایمنی قرار دارد.
فراموش نکنید که برای استفاده از قابلیت secrets در دکر، ابتدا باید دکر را در حالت Swarm اجرا کنید. به عبارت دیگر، ابتدا باید یک کلاستر دکر ایجاد کنید. وقتی که این کار انجام شد، میتوانید secrets خود را به طور کامل مدیریت کنید. این کار به شما این امکان را میدهد که به طور ایمن اطلاعات حساس خود را به برنامههای کانتینریتان ارسال کنید.
حالا که به اهمیت و کارایی docker secret inspect
در مدیریت اطلاعات حساس پی بردیم، بیایید نگاهی به یک مثال بکنیم. در این مثال، ما یک secret ایجاد میکنیم و سپس از دستور inspect برای مشاهده اطلاعات آن استفاده میکنیم. این پروسه به شما کمک میکند تا با نحوه کار با secrets در دکر آشنا شوید و از قابلیتهای آن بهرهبرداری کنید.
نمونه کد
# ایجاد یک secret جدید
docker secret create my_secret my_secret_data
# مشاهده اطلاعات secret ایجاد شده
docker secret inspect my_secret
توضیحات کد
کد 1:
docker secret create my_secret my_secret_data
ایجاد یک secret جدید به نام
my_secret
با داده my_secret_data
. این دستور موجب میشود که اطلاعات حساس شما تحت یک نام منطقی قرار گیرد.کد 2:
docker secret inspect my_secret
استفاده از دستور
inspect
برای مشاهده اطلاعات secret که قبلاً ایجاد کردیم. با اجرای این دستور میتوانیم جزئیات مربوط به my_secret
را مشاهده کنیم، از جمله ID، نام و دیتاها.